මෙලෙසින් ආශාවන් නමැති දහසක් පැල්ලම්
ආදරය නම් ගගුලෙහි දොවා මකා දැමීමි
හදවතෙහි ඇති දේ හදවත සමග පමණක් පවසා
තනිව හැඬුවෙමි
සතුට සොයා නිවසින් පිටතට අවුත් සැරුවෙමි
යන මගෙහි වේදනාව පමණක් රැඳී තිබුණි
ඉදින් මම එය රැගෙන ගියෙමි
බිඳී ගියද මහද එය හදවතක්ම නොවෙද
මලක් වැනි හදවතක් නොවෙද
දැන් එය බාර ඔබටය
එය කටු වලින් පහුරු ගෑමද බාර ඔබටමය
ලොවට මුනිවත රකින විට මා
ලොවම මගෙන් විමසුවේ නිහඬව නොසිට
යමක් පවසන්නට කියාය
මම හදවතෙහි ඇති දේ හදවත සමග පමණක් පවසා
තනිව හැඬුවෙමි
No comments:
Post a Comment